Κραυγή αγωνίας !!!

[Admin]

Τα δραματικά γεγονότα που εκδηλώνονται στη χώρα μας μετά την εν ψυχρώ δολοφονία του 16χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου, καταδεικνύουν το μέγεθος της αναταραχής που επικρατεί στην ελληνική κοινωνία. Όπως εύστοχα πολλοί επισημαίνουν, ο αδόκητος χαμός του άτυχου νεαρού ήταν μόνο η σταγόνα που έκανε να ξεχειλίσει ασυγκράτητο ένα ποτάμι οργής και αγανάκτησης.
Ένας ολόκληρος κόσμος απελπισμένων και καταπιεσμένων ανθρώπων εξεγείρεται πλέον, απέναντι σε ένα «παχύδερμο» κράτος που μεθοδικά, εδώ και τουλάχιστον δυο δεκαετίες, στραγγαλίζει τα όνειρα και τις ελπίδες του.
Φάνηκε ξεκάθαρα, πως ειδικά η νέα γενιά δε μπορούσε πια να αναμένει στωικά τη μοίρα της και αποφάσισε να αντιδράσει. Κόντρα σε παγιωμένες δομές και κρατούσες συντηρητικές αντιλήψεις που πλέον χάνουν κάθε έρεισμα, επέλεξε να βγει στους δρόμους και να διαδηλώσει ενάντια σε κάθε τι που την πληγώνει. Στη βία, στη διαφθορά, στην κατάχρηση εξουσίας, στη νομιμοφανή αυθαιρεσία των «κρατούντων», στην ακρίβεια, στις διακρίσεις.
Όσο κι αν κάποιοι εντεταλμένοι κοντυλοφόροι αγωνίζονται να μας πείσουν για το αντίθετο, η ώρα που η ίδια η κοινωνία θα σταθεί απέναντι στη σήψη και την παρακμή του πολιτικού μας βίου έφθασε.
Οι εξεγερμένοι διεκδικούν τα αυτονόητα: Αξιοκρατία, κοινωνική δικαιοσύνη, ισονομία, διαφάνεια στη διαχείριση του δημοσίου χρήματος, προστασία του δικαιώματος στην εργασία, ειρήνη και ευημερία.
Από το 1974 που η Ελλάδα ξόρκισε οριστικά τα φαντάσματα του παρελθόντος μέχρι τις μέρες μας που αποτελεί μέλος της παγκοσμιοποιημένης Ευρώπης, την εξουσία ασκούν δυο κόμματα. Απ’ το ανιστόρητο «Καραμανλής ή τανκς» που άφησε να του ξεφύγει ο τεράστιος Μίκης έως στην «Αλλαγή» που ευαγγελίστηκε ο Ανδρέας, κύλησε πολύ νερό στο ρυάκι της ιστορίας. Ωστόσο, με λύπη μου διαπιστώνω πως αντί για βήματα προόδου, η χώρα μου καταλήγει σήμερα, εν έτει 2008 να συγκλονίζεται συθέμελα από έναν πρωτοφανή ξεπεσμό θεσμών και συνειδήσεων.
Η ευθύνη των κρατούντων είναι τεράστια, όχι γιατί δεν αντέδρασαν έγκαιρα σ’ αυτή την αποσάθρωση, αλλά διότι επέτρεψαν με τη συμπεριφορά τους να καλλιεργηθεί και να εμπεδωθεί μια αρρωστημένη νοοτροπία. Εκείνη, που θέλει το μέσο νεοέλληνα απολιτικό, απαθή και εφησυχασμένο τζογαδόρο, έρμαιο στα νύχια όλων αυτών που εποφθαλμιούν τις παλαιότερες κατακτήσεις του. Που τον θέλουν τρομαγμένο, εαυτούλη και μονόχνοτο, αδιάφορο για τα προβλήματα της κοινωνίας, ώστε ανενόχλητοι και έκλυτοι να προωθούν τα άνομα συμφέροντά τους.
Σε κάθε ωστόσο ύπουλη δράση, υπάρχει και η αντίδραση. Επιτέλους, η κοινωνία με προεξάρχουσα την κοχλάζουσα νεολαία αντέδρασε, ορθώνοντας το ανάστημά της εναντίον όλων αυτών των «ταγών» κάθε μορφής εξουσίας, που ξεδιάντροπα σκυλεύουν το σώμα της, ακυρώνοντας τις ελπίδες και τις δίκαιες προσδοκίες για ένα καλύτερο αύριο.
Αν οι πολιτικοί μας δεν αντιληφθούν ούτε τώρα, αυτή την ύστατη στιγμή, σε τι κυκεώνα έχουν οδηγήσει τη χώρα και δεν επανακτήσουν άμεσα την εμπιστοσύνη του λαού, τότε οι συνέπειες θα είναι κυριολεκτικά ολέθριες.

Σαν σκεπτόμενος πολίτης και με όση δύναμη επιτρέπει αυτό το βήμα, ενώνοντας όμως τη φωνή με τις αγωνιώδεις κραυγές γύρω μου που ολοένα και αυξάνονται, απευθύνω μια έκκληση προς τους κυβερνώντες αλλά και προς εκείνους που προαλείφονται να κυβερνήσουν:

ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ.
Πάψτε να κοροϊδεύετε και να προκαλείτε τον κόσμο με την «ξύλινη», γεμάτη υποκρισία γλώσσα σας.
Σταματήστε να πιπιλάτε την «καραμέλα» της «ακυβερνησίας» και το «μπαμπούλα» του χάους, προκειμένου να διατηρείτε τα προνόμια και τις υπερεξουσίες σας.
Είδαμε όλοι που μας οδήγησαν οι «αυτοδυναμίες» και οι εκλογικοί νόμοι που «κόβετε και ράβετε» στα μέτρα των συμφερόντων σας, για να μας πείσετε πως δίκαια βρίσκεται στην ελληνική βουλή. Εκεί, που δεν εκπροσωπείται ένα κόμμα αν δεν καταφέρει να πιάσει το όριο του 3% που οι ίδιοι επιβάλατε, που δε βρίσκει δικαίωμα έκφρασης το 25% του εκλογικού σώματος το οποίο συνειδητά απέχει και δυσφορεί.

Δείξτε επιτέλους πολιτική ωριμότητα, κάνοντας πράξη την αληθινή συναίνεση κράτους και κοινωνίας με τη σύσταση ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ και ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ, με τη συμμετοχή ΟΛΩΝ των κομμάτων (ΕΝΤΟΣ και ΕΚΤΟΣ ΒΟΥΛΗΣ) και ΠΙΑΣΤΕ ΔΟΥΛΕΙΑ.

Αφουγκρασθείτε έγκαιρα τις επιθυμίες του κόσμου γύρω σας. Αυτό όμως δε θα το πετύχετε ποτέ, αν δεν παρατήσετε τις λιμουζίνες, τις πισίνες και τις δεξιώσεις, δε βγείτε από τα κότερα και τις βίλες σας, δεν περπατήσετε στο δρόμο μαζί με όσους διαδηλώνουν.

Ανοίξτε έναν ΕΝΤΙΜΟ ΔΙΑΛΟΓΟ μεταξύ σας, αποδείξτε επιτέλους πως είστε ΑΞΙΟΙ της ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗΣ με την οποία σας περιέβαλε τόσα χρόνια ο ελληνικός λαός τιμώντας σας με την ψήφο του για να τον ΥΠΗΡΕΤΕΙΤΕ και όχι για να αναδειχθείτε σε δεσμώτη του.

Μην τον προδίδετε πια με ψέματα και απατηλές υποσχέσεις.

Η Δημοκρατία μας δεν αντέχει άλλο τα πολιτικά καμώματα και τερτίπια που της έχουν επιβληθεί.

Συνέλθετε κύριοι και κυρίες, όσο είναι νωρίς.

Βάλτε ένα τέλος στην ασυδοσία των τραπεζών που ληστεύουν ξεδιάντροπα τις περιουσίες του κοσμάκη, αλλά και των κάθε λογής εκμεταλλευτών. Όσων καρπώνονται τα οφέλη από την διαχείριση του εθνικού μας πλούτου και την απομύζηση της εργατικής υπεραξίας.

Χαρίστε ένα φως ελπίδας στους νέους μας που ασφυκτιούν και διεκδικούν το δικαίωμα στο όνειρο. Τερματίστε την απρόκλητη βία, προστατέψτε τους ανήμπορους, τους φτωχούς, τους μικρομεσαίες και τους μετανάστες.
Σώστε το Περιβάλλον, την Υγεία και την Παιδεία μας.

Μην αφήσετε αυτή την ευκαιρία να χαθεί.

Ειδεμή, όταν οι εξελίξεις σας ξεπεράσουν, τότε θα είναι πολύ αργά για όλους μας ...


Νίκος Δημητρίου Νικολαΐδης (1η δημοσίευση: Εφημερίδα "Αιγάλεω - Η Πόλη μας", Δεκέμβριος 2008)