Post by Admin on Dec 31, 2020 13:31:05 GMT 2
Με τη "δύση" του 1920 οι πολιτικοί ορίζοντες της χώρας έδειχναν "νεφελώδεις" και οι οιωνοί για το μέλλον φάνταζαν κάθε άλλο παρά ελπιδοφόροι. Τα στρατευμένα νιάτα της Ελλάδας (στα όπλα σχεδόν δίχως διακοπή από το φθινόπωρο του 1912) βρίσκονταν τώρα στη Μικρά Ασία -από το Μάιο του 1919- όταν ο τότε πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος είχε εξασφαλίσει την άδεια των συμμάχων της "Αντάντ" (Αγγλίας, Γαλλίας, Ιταλίας) και των ΗΠΑ, νικητριών του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, να καταλάβει τη Σμύρνη με την ενδοχώρα της, προκειμένου να προστατευτούν οι χριστιανοί της περιοχής από την εγκληματική δράση των ατάκτων Τούρκων εθνικιστών. Απώτερος σκοπός του ελληνικού επιτελείου ήταν η συντριβή του επαναστατικού κινήματος του Μουσταφά Κεμάλ Πασά, ο οποίος, μη αναγνωρίζοντας τη Συνθήκη των Σεβρών, διεκδικούσε τα ηνία από το Σουλτάνο στην αχανή χώρα και την απελευθέρωσή της από τις ζώνες επιρροής των "μεγάλων δυνάμεων". Ενώ τα πράγματα αρχικά εξελίχθηκαν με ευνοϊκό τρόπο για την ελληνική πλευρά, ωστόσο η συνέχεια υπήρξε ανατρεπτική. Το Νοέμβριο του 1920 ο Βενιζέλος υποχρεώθηκε σε εκλογές (μετά τον αιφνίδιο θάνατο του νεαρού μονάρχη Αλέξανδρου από σηψαιμία) τις οποίες ήλπιζε να κερδίσει ώστε να εδραιώσει τη θέση του. Όμως, οι πολιτικοί του αντίπαλοι συνασπίστηκαν επιτυχώς και -με κύριο σύνθημα τη λήξη του πολέμου- κατάφεραν να επικρατήσουν, αναλαμβάνοντας την εξουσία. Πρώτο τους μέλημα αποτέλεσε η επάνοδος του έκπτωτου μονάρχη (και Γερμανόφιλου) Κωνσταντίνου, η οποία εξασφαλίσθηκε με ένα αμφισβητούμενο δημοψήφισμα. Τότε ήταν που οι σύμμαχοι, που ήδη είχαν αρχίσει να έρχονται σε μυστικές διαπραγματεύσεις με τον συνεχώς ενισχυόμενο Κεμάλ, απέκτησαν το απαραίτητο πρόσχημα για μία πλήρη μετατροπή της στάσης τους. Προειδοποίησαν τη νέα ελληνική κυβέρνηση ότι δεν θα δέχονταν την παλινόρθωση στο θρόνο του πρώην βασιλέα, ο οποίος διατηρούσε στενούς δεσμούς με την Αυτοκρατορική Γερμανία και για αυτούς τους λόγους, αποτελούσε ανεπιθύμητο πρόσωπο. Αυτό ακριβώς το κλίμα αποτυπώνεται στο ακόλουθο απόσπασμα από πρωτοσέλιδο δημοσίευμα, που παραθέτω με ημερομηνία: 31 Δεκεμβρίου 1920.
